همه جا صدایِ من، صدایِ من تهرانو کردی و کن، کردی یه کم مارم من شعرام سمّن باز سرخه چشمای من اسکلا میگن بم ایلومیناتی سمّا رو بیرون میپاشیم میگن بهم جیدالمون بگو تو کی بودی داشی؟ اون که بدخواهمونه پشتم حرف میاره ازش برام نگو براش وقت نی آره بخوره بهم وقتی شکوفه زد میره برمیگرده وقتی برف میباره شیرینه توو لیوان تلخی آره (سلامتی) چون ساختمش تنها به سختی آره سوبر نیستم مخم منطقه آزاده دبی نیست نه فرمونِ زندگیم دستِ خودمه تصمیمو بگیرم دو دل نیستم هر چی گیر دادن بهم شدش مورد بیشتر هر چی خطرناک تر ذوقش بیشتر نمیبینن منو تووی آسمون شهر هم اگه ببیننم ستاره یِ سهیل نیستم همه جا صدایِ من تهران و لندن و کَن مارم من شعرام سمّن باز سرخه چِشای من اسکلا میگن بم ایلومیناتی سما رو بیرون میپاشیم میگن بهم ایمانمون بگو تو کی بودی داشی؟ صبر نمیکنم، نمیبُرم چاقال رنده میکنم راه به راه اَ این ضربه میخورم (همش) اینا به من نمیخورن (اصلا) اضافی ان بگو ختنه میکنم لِنگه همن با هم فرق نمیکنن جویراشون، یه راه میدن من نمیکنم زر مفتن و حرف بیخودن پَ پیِ اختراع تو فرصتی من فرمون نسلم تو ترمز دستیش در جا زدی و ترمز کردی برم شیش ماه نباشم شاید تو پُر رنگ شی بعد بیام جویراتو توپ پاسکاری کنم خونواده کولی و من یه آل پاچینوئم حتی اگه فاز اوجی نباشه ما همیشه بالایِ چارت هاییم گلم همه جا صدایِ من تهران و پقی و کن مارم من شعرام سمّن باز سرخه چِشای من اسکلا میگن بم ایلومیناتی سمّا رو بیرون میپاشیم میگن بهم جیدالمون تو کی بودی داشی؟ تهش گرمه و تابستونه چِشاش آبیِ آسمونه شاید نگیری چی میگم ولی کاری که کنارمه کارستونه هوشِ زیاد تِز توو مخمون میاد تو پیِ دختر توو دور دور کو**یا توو حومه ی پاریس رو کد اینم از دورِ دنیا دارن خودشون میان زیر زمین تا فضا رو شخم زدیم داداش من مریخ و یه نسلم مشتری داداش ماه دورمونه خورشید پشتمون تو هم سرت گرده ولی تخمونی داداش جیدال کَشا رو تخس میکنه اینستاگرام نی ولی داره پست میکنه خورد سیفونه هیِتره قفل میکنه صدام میترکه مثلِ بمب C4 همه جا صدایِ من، صدایِ من تهرانو کردی و کن، کردی یه کم مارم من شعرام سمّن باز سرخه چشمای من اسکلا میگن بم ایلومیناتی سمّا رو بیرون میپاشیم میگن بهم ایمانمون بگو تو کی بودی داشی؟
