تقصیر من شد نازنین که چشم تو بارونی شد شکست اون آینه‌ی دلت توو غصه ها زندونی شد تا شدی همرنگ پاییز تقصیر من شد نازنین خوبی شدش یه خاطره که پشت پرده‌ی غروب داره میمیره ولی نگو برو که تو قلبت مثل قلبم بی وفا نیست یه عاشق تنها واسه زخمش توی دنیا یه دوا نیست نگو که ما تصویر مرگیم توی این آینه‌ی عادت بدون که طوفان دل من تا همیشه پر صدا نیست به جای پس گرفتنِ بهونه های بی اساس من پس گرفتم عشقی که دادم بهت به التماس ولی پشیمونم عزیزم تو مثل قصه ها شدی، اسیر دست روزگار پنجره‌ی بزرگ قلبت شد یه دیوار ولی نگو برو که تو قلبت مثل قلبم بی وفا نیست یه عاشق تنها واسه زخمش توی دنیا یه دوا نیست نگو که ما تصویر مرگیم توی این آینه‌ی عادت بدون که طوفان دل من تا همیشه پر صدا نیست
