ی ختی

صدام کن میزنم کنار بشینی میریم جایی که یکم آروم بگیری خیلی راه هست که باید رفت ، پَ پشین ! من فقط یه خطی ام ، سعی کن بخونیم قبل اینکه رو کف دادگات گنامو بشوری بشین عقب ، گوش کن به من فقط اینبار ، درو محکم ببند من و تو کجایِ این جاده ایم بگو این بار چندمه با این چنگالِ نزدیکاس که پاره ایم ساده ایم ! گناهی نداری اگه خوابیدی اگه مال این بیداریا نیستی پشتِ همه ایی ولی پشتت هیچکی نی گناهی نداری اگه این مسیر گرد و صد دفعه دوره کردی اگه خالی کردی ولی پُر دردی اگه هنو مشتی جلو این بچه مزلفا خوردی حرصتو هنو مردی، آره هنو مردی آره بدی دیدی ولی خب خوبی کردی من و هرکی که بوده تو این خطی مرده ، یه دستی خورده در عوض هر کی در و بسته ، با این دربستی برده خیلی چیزا خواستیم نرسیدم بهش من و تو افتادیم ولی باز پریدیم بهش شب تا صبح ، صبح تا شب مال ماها همش عین هم تو این مملکت ماها اگه زنده ایم کاش از این به بعد یه شبکه بود این تکرارو قطع میکرد هی این بود همش خواستیم بزرگ شیم این در اومد هیچ وقت این افکارم بند نیومد نه تو زندانش نه تو خون و لخته ش نه نیومد ، ولی الان هر چی در میزنم هیچکی نیست بهم میگن چِته ؟ میگم هیچیم نیست ، چِت نیستم رد میشم یه روز افکارم تو اون اتاق جمع میشن رد میشم هنوز این آدم پاسِ این توپا نیست ، تو این بازی شوت تر میشم هر روز شرطی م نیست ، این ظاهرِ خشک با معنیِ خیس این یه سالارِ فولِ با منی که نیست این یه نمره یِ عالیه منفیِ بیست حرفی م نیست که الانِ این مرد که منم اینه از این نشتی افکارم مونده یه سرگیجه یه تو میمونی و یه خط و من میشم کتاب یه تو میمونی که این حرفارو نفهمیده من هیچی م نباشم از شما بیشترم این شمایین که خواستین بکنین ازم کندین و خوردین فقط یادت که مونده یه خطی م من نخواین هم میبرم من فقط شاکی م از شما از این تکرار با این حال زدم جلو نزدم کنار هیچ وقت ننشتی تو هیچ وقت نبستی درو منم هیچ وقت نزدم کنار ..