دشمنا شد شان (فت بردیا عراقی)

این صحبتا با من هر دری زدم فرصتا رام شن هرروز به خودم می گم تصمیمی نگیری که یه وقت دشمنا شاد شن نمی دم دیگه با این زبونم ویراژ من بهترین رفیق همونم زیرآب زد ظاهرم خواب، درونم بیدار تر بهترین راه گمونم بی راهست مشکل دار با همه شدم چون اصرار دارم هنوز روی باور خودم شاید زود نرنجم از آدم دورم ولی بدیاتو هنوز یادمه تورم چرا ؟ چرا پشتمه صد تا حرف ؟ ما که به هر کی حال دادیم کند و رفت حرف مفت که گرما نداره پس نمی ذاره نور لامپ خط رو برف در حدی نیس جوابی بدم بش روز می کنم شبهایی که رفتش دنیا می خواست افسارو بگیره من اونی نیستم که سواری بدم بش never stop never stop never stop and goes on حتی با کم و کاستم اونا منو می خواستن پس جلومو نگیر نه نمیتونم واسم از طرفدارم نگو طلبکارم تز نده در نمیاری سر از کارم یه روز باید حساب کنم که چند تا خنده از این دنیا من طلب دارم قدرتم تفکیک تهدید و فرصت مثبتم ، پس منفی رو بردم بالاخره باید ثابت می کردم به همه اونایی که واسم نه می آوردن افکارت بلنده قدشو می چینن بعد میان زیر نعشتو می گیرن پس بخند تو شده حتی زوری نذار این لاشخورا اشکتو ببینن تا روزگارت بمونه کنف تر این آدمها چشونه ؟ خرفتن ؟ داری دست دوستی میدی بهشون اونا قلبتو نشونه گرفتن باور نکنی گفت منم باتم لطف فقط مادر تو سختیا نمی مونن چون دنبال سودن و مفت برن ذاتا never stop never stop never stop and goes on حتی با کم و کاستم اونا منو می خواستن پس جلومو نگیر نه نمیتونم واسم