متن ترانه ی هزاره ی تنهایی! پریدریاییِ اقیانوسای طوفانی! دخترِ لوندِ روی فرشای ایرانی! بدونِ تو این پازلِ کهنه هیچ وقت کامل نیست، رِیبنِ گم شدهی مردای آبادانی! تو رو از چشمِ پُر از جن و پَریت میشناسم تو رو توی روسریِ سرسریت میشناسم اگر پُرِ زن شه استادیومِ آزادی، تو رو از همون نگاهِ دلبریت میشناسم از میونِ دفترای خطخطی پیداشو از نگاهِ فالفروشِ پاپتی پیداشو قلبای تو اس.ام.اس مدتیِ نمیتپن از یه سمتِ این شبای لعنتی پیداشو نقطهی روشنِ این زمونهی کافکایی! حسِ گنگِ حل شده تو شعرای «رؤیایی»! مالنای گم شده تو دنیای فالاچی، آخرین پناهِ این هزارهی تنهایی! خوابِ بیدغدغهی توی اتوبوس تویی! حالِ خوبِ گذر از جادهی چالوس تویی! مثلِ یه دریچه رو به افقت بازم کن هپیاندِ نوی شعرِ شاعرِ طوس تویی! از میونِ دفترای خطخطی پیداشو -- خطخطی پیداشو! از نگاهِ فالفروشِ پاپتی پیداشو -- پیداشو، پیداشو! قلبای تو اس.ام.اس مدتیِ نمیتپن -- نمی تپن! از یه سمتِ این شبای لعنتی پیداشو -- پیداشو، پیداشو! از میونِ دفترای خطخطی پیداشو از نگاهِ فالفروشِ پاپتی پیداشو -- پیدا شوو قلبای تو اس.ام.اس مدتیِ نمیتپن از یه سمتِ این شبای لعنتی پیداشو -- پیدا شو