شهر پرسه میزنه زیر پای هردومون تو توو هوای من من توو هوای اون عطرش نرفته از یاد لباسمو خیره نشو بهم پرته حواسمو تو عاشقی و من بیزارم از خودم اصرار نکن منم سهم دارم از خودم هی دارم از دلم دور میکنم تورو اشک داره گونمو پر میکنه برو آه از من که دل ازش نمیکنم تو چشمات یه لحظه زل نمیزنم راه میره دوباره روی پلک تو اشکی که همیشه باعثش منم با دنیا بهم زدی که چی بشه نه حیفه موهات جو گندمی بشه خودت رو از این دیوونه پس بگیر ممکن نیست اون عشق دومی بشه نه بین لحظه هات هی جا نکن منو من تو خودم گمم پیدا نکن منو باور نمیکنی سرده نگاهمو تنها بزار منو با اشتباهمو باید بدون من دیوونگی کنی رد شو از عشق من تا زندگی کنی قشنگ تره ببین پاییز بدون من بارون میاد ولی با من قدم نزن آه از من که دل ازش نمیکنم تو چشمات یه لحظه زل نمیزنم راه میره دوباره روی پلک تو اشکی که همیشه باعثش منم با دنیا بهم زدی که چی بشه حیفه موهات جو گندمی بشه خودت رو از این دیوونه پس بگیر ممکن نیست اون عشق دومی بشه