دری دری

تو ای ساقی که در روی مَه ات چشم خماری داری تو ز یاری از آن نرگس مستت قدح و باده و می میباری تو بهاری داری داری داری چشم خماری داری داری داری داری عطر بهاری داری داری داری داری دلبری و دلداری داری داری داری عاشق زاری داری من به اصرار بر این عشق و تو در انکاری کاش این فاصله را محض خدا برداری صد غزل روی لبانت شده میناکاری چه شود لعل لبت را به لبم بسپاری داری داری داری چشم خماری داری داری داری داری هرچی بگی حق داری تو که غیر از من دیوانه صد عاشق داری پس چرا در ره عشق این همه سهل انگاری فکر من وقف تو در دلبری و دلداری تو به رندانه ترین شیوه مرا آزاری داری داری داری دلبری و دلداری داری داری داری عاشق زاری داری داری داری داری چشم خماری داری داری داری داری هرچی بگی حق داری روزها یاد تو و شب همه شب بیداری پُر تکرار شدم بی تو که بی تکراری تو که خود میکنی از ریشه و خود میکاری به خدا کاش ازین ظلم تو دست برداری داری داری داری دلبری و دلداری داری داری داری عاشق زاری داری داری داری داری چشم خماری داری داری داری داری هرچی بگی حق داری