رقص شبنم را بر گل می ماند وقتی باران بر رخسارش می زد گویی شعرم را بلبل می خواند وقتی قلبم در دیدارش می زد *** نغمه ریزان در گلشن صحرا من بودم و او روبرو تنها *** دیدم چشمانش بر من می خندد پیوندی از دل با دل می بندد *** بگذشت از آن دم شد یار و همدم همراز من شد در شادی در غم *** عشق از وفای تو دارم مهر از صفای تو دارم عمرم امید جانم در تار و پود دل هستی دارد نگاه تو مستی دور از غم زمانم *** نفسی به تو سپردن به از عمر جاودان شب تارم ای مه من به کنار من بمان
