خوش اومدی (فت کنیس)

به چی داری زل میزنی وقتی چیزی برا دیدن نیست به چی داری فکر میکنی وقتی چیزی برا گفتن نیست به جعلیش عادت کردی واقعیش برات سخته خوش اومدی جایی که رسیدی خوش اومدی جایی که حسی نی پُره آدمه ولی کسی نی خوش اومدی به دنیام همه از یکم تا سی ام میدوئن به دنبال مال و کار و یه رویا از هر چی پوچ استقبال پرسپولیس و استقلال هرس جیب و هرس ارث و هی گریز از استدلال از خواب پا میشم مثه یه مرده راه میرم اسیر عهده ها میشم و اسیر عقده ها میشم بازم پا میشم بالام خورشید و ماه پیشم امید و حس میکنم از نوک برگام تا ریشم هنو هر روز پا میشم هنو همونا پیشم هنو دندونا تیزنو از گوش تا گوش وا نیشم خوش اومدی جایی که رسیدی خوش اومدی جایی که حسی نی پُره آدمه ولی کسی نی پُره آدمه ولی کسی نی کسی نی ... زندگی نمیشه تکرار، فرصت میده یکبار برا هر لحظه و بعد در رفته باید حاضر باشی میده بهت شانس عرفان میبینن که بالا رفت نمیبینن چطوری سالها رفت چی گذشت چه راها رفت رسید جایی که حالا هست داد میزنم بلندتر شاد میزنم خلم من شات میزنم گلم هست سلامتی هنرمند هرچند برامون سودی نیست براتون خوندیمو بودیم بیست رفتیم دیدیم گشتیم کردیم دنیا اونقدم کوچیک نیست بنزت و گوشیت نیست هرمس و گوچی نیست این مسیر غیر از گمراهیه ذهنت و پوچی نیست گاهی من یهو میخوام این دلو بدم بره بدجوری کردم عادت حرفامو راحت بگم بهت فردا خورشید چه باشم و چه نباشم بخنده بهت تنها در حال پروازم پروازم فریاد میزنم رهاتر رهاتر هربار که خواستن نذارن فرار کرد فریاد میزنم فراتر فراتر خوش اومدی جایی که رسیدی خوش اومدی جایی که حسی نی پُره آدمه ولی کسی نی پُره آدمه ولی کسی نی