تو نزدیکی، منم که دورم از تو سپردم به خودت هرچی که هستو خودت اشکامو میبینی همیشه آخه این عشق که پنهونی نمیشه دیگه بسمه این حاله خرابو فقط تاریکی شب روبه رومه تو روشن کن هوا رو با نگاهت بفهمم راهه برگشتن کدومه خبر داری به قلبم چی گذشته چقدر دنباله دستای تو گشته با یه حرفی، نگاهی، یه نشونی منو بازم به خونه میرسونی