آتش

من دایره در دایره گردابم و تکرار هی در تو شدم غرق وتو انگار نه انگار من اهل همین کوچهء بن بست کناری تو پنجره ای رو به افق های غزلوار من وحشی چشمان غزالی تو گشتم با آن همه اهلیت و رسمیت بسیار بعد از تو بگو با چه زبانی بنویسم شعری که به اثبات تو کوشد نه به انکار باید بروم تا نگرفته است گناهت دامان مرا درعطش این همه دیدار دیگر چه بگویم که در این همهمه بازار بیرون نزند دایره از نقطه ی پرگار ای تلخ ترین ماه شب بلخ و سمرقند ای قهوه ی چشمان تو آوازهءقاجار من وحشی چشمان غزالین تو گشتم با آن همه اهلیت و رسمیت بسیار بعد از تو بگو با چه زبانی بنویسم شعری که به اثبات تو کوشد نه به انکار باید بروم تا نگرفته است گناهت دامان مرا درعطش این همه دیدار