هر کسی، یه روز، یه جا تنهایی رو میفهمه زیر بارون معنیِ جدایی رو میفهمه یه روزی میفهمه که چه قدر بی رحمه تووی کافه، حجمِ میزِ خسته ی تک نفره وقتی بارون میزنه توو خیابون میزنه راه میره تا صبح ولی ثانیه ها نمیگذره وقتی که ساکشو بست وقتی بغضِ اون شکست بین این خاطره ها پشت این پنجره هاش وقتی که ساکشو بست وقتی بغضِ اون شکست بین این خاطره ها پشت این پنجره ها هر کسی، یه روز، یه جا هر کسی، یه روز، یه جا میفهمه، میفهمه ... تنهایی رو میفهمه ... میفهمه ... تازه فهمیدم که حافظ در چه دامی شد اسیر با نگاهت خنده ات موی ات، شکارم کرده من مهندس بوده ام، دلداگی شانم نبود تازه گی ها گل فروشی تازه کارم کردم شکارم کرده ای شکارم کرده ای
