دام (بیگبو وس الفی)

(Intro) توشهری بی خدا بی رقیب پولِ که بُت شده بی صدا بی حریف معرفت اوت شده بی مرامی مُد شده اونی که دارتش عُمری کُت شده کُت شده تن مردُمت و سِت شده با پیرهن سرخ پُررویی کروات زرد زورگویی یه شلوار تنگِ جادویی که جیباش پر حسادتِ و بخلِ و دورویی که هرروز میشه خرج ازش واسه دوست و آشنا واسه غریبه کمتر اوستا باش تا زود یاد بگیری و سخت کنی فراموش تجربهای تلخ و سخت بگیر در آغوش باش سرتاپا گوش سخت و باهوش نذاری پا تو پاپوش لال و خاموش پُخته باشی نشی سری خام تا ببینی هرروز پهن میشه واست میشه پهن واست پهن میشه واست سری دام (میخوان پهن کنن برات سری دام) پهن میشه واست سری دام (Verse1) (تهران ) تهرانی که میکنید سرش دعوا که بشید صاحبش داره ایراد چند جا نیست اینجا داستان تن تن و میلو که دعواهات بخندونی جون و پیرو میشه شروع اینجا هرروز جنگ تَن به تَن اگه صبح پاشی و باشه سربه تَن نبریده باشه با پنبه رفیقه فابت وقتی رویا میبافتی تو خواب نازت تا با یه لبخند لوس برسی سر کارت بکنی روش وبوس اونیکه زده زیر آبت پیش خودت میگی داری کارو زندگی هرزگی شرافت داره به این بردگی بلاتکلیفی با این حیوونای دوپا دعا کنی هرروز بلکه بمونی روپا و نشه زندگیت زیرو رو تو بزم زیرورو کشی این مردم دورو (Chorus) میخوان پهن کنن برات سری دام نمیکنه کسی واسه تو دری باز حله مشکل بدی تو کمی باج دولا راست میشن واست سری داش (Verse2) ولی آروم آروم میشی ع ین ع ملشون ماشین حساب تو جیب میکنی جمع و تفریقشون میشی سهام داره زندگی قرضیشون خام خط فکرای فرضیشون مات خاطرات غربیشون رام پای سفرهای نذریشون باز گشنه ای اما با اینکه خوردی دولپی بلوفهای تخمیشون تا که بگی جایی نیست واسه پیگیری شکایتات شاید قسمت بوده بگذره اینجوری حکایتات که عین مایعات بریزنت تو هر ظرفی در کمال بی مایگی بگیری شکلشو با نظمی که اگه داشتی یه خوردش و تو کارات پُر نشده بود تُنگ آرزوهات با سنگ ریزهای بهانه هات تا ببینی از رویاهات خالی کاست و از کسی برنمیاد کمکی واست اونیکه اصلاح میخواد نیست سر و ریشت ریشته که باید بیلی بخوره بلکه شکلی بگیره کم و بیشت (Chorus) میخوان پهن کنن برات سری دام نمیکنه کسی واسه تو دری باز حله مشکل بدی تو کمی باج دولا راست میشن واست سری داش (Outro) اگرهمه فرصتها شده برات دام و لفظ هم دارایی هات شده وام و قرض همه درخواستها ازت باج وخرج پُرواضحه شُل کردی و پی میانبُری دایم پس دنبال سرنخ تو خودت وافکارت باش نه اطرافیانت و خوب بدون برای تغییر دادن اوضاع باید پاشی ویه تکونی بخوری چون زندگی ریموت نداره (چون زندگی ریموت نداره) نه نداره