اشکامو دست سردم این دل پر از دردم آروم شد مثل دریا وقتی یاد از تو کردم خونه ی تنگ و تارم از عشق تو شد روشن عکس تو به من خندید وقتی اسمتو گفتم دنیامی توی رویامی روز و شب توی حرفامی همه جا تو رو می بینم مرهم دل تنهامی یاد تو همیشه زیباست عکس تو هنوز همینجاست برق عشق و مهربونی از تو چشمای تو پیداست این روزا جای تو خالیه وقتی که دلم بد حالیه طاقت دوریتو ندارم، مثل ابر بارون می بارم اون شاخه گل یادگاریت اونجا روی طاقچه خشکیده عشق تو وقتی که من تنهام به فریاد قلبم رسیده