نیمه دیگر

نیم دیگر چقدر ساده به هم ریختی روان مرا بریده غصه ی دل کندنت امان  مرا قبول کن که مخاطب پسند خواهد شد به هر زبان بنویسند داستان مرا گذشتی از من و شب های خالی از غزلم گرفته حسرت دستان تو، جهان مرا سریع  پیر شدم! آنچنان که آینه نیز- شکسته در دل خود صورت جوان مرا به فکر معجزه ای تازه بودم و ناگاه- خدا گرفت به دست تو امتحان مرا نه تو خلیل خدایی، نه من چو اسماعیل بگیر خنجر و در دم بگیر جان مرا تو را به حرمت عشقت قسم بیا برگرد بیا و تلخ تر از این نکن دهان مرا چه روزگار غریبیست، بعد رفتن تو بغل گرفته غمی کهنه آسمان مرا تو نیم دیگر من نیستی؛ تمام منی تمام کن غم و اندوه سالیان مرا