مادر

دلم شکست کجایی که نوشخند زنی ؟ به یک اشاره دلم را دوباره بند زنی ؟ دوباره وصله ای از بوسه های دلچسب بر این سفال ترک خورده ام به چند زنی ؟ دلم شکسته ! دل دوستان شکسته مباد کسی چنین که منم از زمانه خسته مباد وطن تویی و غریب آن که از تو دور افتاد به روی هیچ کس آغوش دوست بسته مباد