خیابون (فت بهنام سی)

ببین چیکار کردی که از عالمو آدم شاکیم از اینو اون نپرس که من الان کجامو با کیم حتی بهت حق نمیدم یه بار دیگه صدام کنی دیگه حواسم به تو نیست حق نداری نگام کنی حیفه احساسی که له شد اعتمادی که ترک خورد حیف اشکایی که هر شب آبرویه دلمو برد حیفه من که ساده بودم دل به حرفات باخته بودم حیفه روزایی که با تو تو خیالم ساخته بودم چند وقت پیش مسیرم اشتباهی به همون خیابونی خورد که بار اول دیدمت تو گلم بودی اینقدر رسیدی به خودت که آخر چیدنت تو خیابون بوی تورو میده همون عطری که اونروز با هم خریدیم بوی خاطراتت همون حرفی که زیر بارون به هم میزدیم هوا بارونی بود جفتمون زیر یه چتر چقد دعا کردیم ازم جدا نشیم یه وقت هوا تاریک که شد جفتمون زیر نو رچراغ جای همیشگیمون نیمکته تو پارک یادت میاد اون بچه بازیات به جوونیت قسم همون بچه بازیات گرفت جوونیمو ازم به هر کی رسیدم فقط حرف از تو بود از خودت لباسات از رنگ موت حتی اینم به گوشم رسوندن که یه شب مست از حال رفته بود میگن که با همه برو بیا داری پایه ی عشقو حالو شب زنده داری ولی هر چیم که شلوغ باشه دورت تو هیچی نیست تو بی من تنهایی حیفه احساسی که له شد اعتمادی که ترک خورد حیف اشکایی که هر شب آبرویه دلمو برد حیفه من که ساده بودم دل به حرفات باخته بودم حیفه روزایی که با تو تو خیالم ساخته بودم