تباهی

چه دنیای غم انگیزی / چه روزای نفس گیری دلت از زندگی خونه / ولی تا آخرش می ری چقدر سخته که می بینی / به این دنیا امیدی نیست جهان جای قشنگی که / تو رویاهات می دیدی نیست من این روزا دلم تنگه / پرم از حس بیزاری چقدر آشفته و خستم / از این دنیای تکراری دیگه رویای خوشبختی / توی آغوش من مرده مثه اینه که تنهایی / به تقدیرم گره خورده دارم حس می کنم عمرم / چقدر تلخ و تباه بوده وجود من تو این دنیا / از اول اشتباه بوده واسه من زندگی یعنی / یه خط ممتدی از درد چرا باید ادامه داد ؟ / چرا باید تحمل کرد ؟