اینترو

هی ; دیگه بد بریدم ، این آدامس واسه من جووییدس دیگه خستم از بس دوییدم توش اسمش زندگی یا هر گ#*ی هست من،دیگه تهش رسیدم ، سخته واسم نفس کشیدن بدجوری تو گل تا ته چپیدم و همه آینه ها به من بازنده میگن چرا راحت نمیشم؟ چرا پینوکیوهامون آدم نمیشن؟ کاش..دروغاشون یادم نمیرفت و باز دل حرفاشونو باور نمیکرد دلم به چیزایی که مونده خوش نیس و مثه آب همیشه خورده روش به خشکی خوشیم تو پکه کوله پشتی جفتیم خورد شه برسه به اون غرور که کشتین من آخرشو دیدم ، حتی میدونم ته باور تو چی هست طعم زندگی با غم تو سینست و واسه همینم دلای ما همه پوسیدس روزگار رو تخت خوابش نشسته میخواد یکی بیاد با سازش برقصه میدونه آخره راهش چه تلخه و نمیذاره دنیا به کامت، بچسبه میدونم با توام معامله شده ، فقط نمیتونه تورو حامله کنه میچرخه دنباله راهه به تو ولی چرخشش واسه اینکه به تو حال بده شله چرخشش واسه اینکه به تو حال بده شله ،،، نمیدونم کی میدونه ، که چرا دنیا داره ماها رو میپیچونه کی میدونه؟