بی ستاره

گریه بی صدا گریه آخرین وداع گُلِ مهربونِ من تورو سپردم به خدا دیگه از آدمکا وُ حسرت آرزوها وُ عمری که عذابه، راحت شدی دیگه از ترسیدنا وُ انتظار کشیدنا وُ حالی که خرابه، راحت شدی این یه آتیشه تو سینم، اینجوری تورو میبینم سرد ُ بی نفسی ُ بی صدا اینکه نباشی یه لحظه، برام کابوسِ محضه انگار جونم ازم میشه جدا بی ستاره م پُرِ آوارِ درد بی تو، خونه تاریکُ سرد اگه رو زمین دیگه ندارمت به خودِ آسمونا میسپارمت تو همه لحظه هام جایِ تو خالیه بعدِ تو خنده هام، دیگه پوشالیه من.... شبی پُر از انتظار من... من دلتنگمو بی قرار تو... از دنیا بُریدن رویِ آرامش رو دیدن تنها آرزوت بود ولی چه زود بود "دارُ ندارت ُ بهارت ُ پَرُ بالت... همه بسوزن " دیگه از آدمکا وُ حسرت آرزوها وُ عمری که عذابه، راحت شدی دیگه از ترسیدنا وُ انتظار کشیدنا وُ حالی که خرابه، راحت شدی این یه آتیشه تو سینم، اینجوری تورو میبینم سرد ُ بی نفسی ُ بی صدا اینکه نباشی یه لحظه، برام کابوسِ محضه انگار جونم ازم میشه جدا بی ستاره م پُرِ آوارِ درد بی تو، خونه تاریکُ سرد اگه رو زمین دیگه ندارمت به خودِ آسمونا میسپارمت تو همه لحظه هام جایِ تو خالیه بعدِ تو خنده هام، دیگه پوشالیه