من در دل خود جز غم عشق تو ندارم دیوانه ی عشق توام و چاره ندارم سالار غزلخانه ی عشاق جهانم در دام تو افتاده ام و دانه ندارم چنگی به دل ما بزن ای دف زن عاشق بگذار نفس تازه کند ناله ی زارم سنگین شده بار غم هجران تو بر دل این زخمه تحمل نکند رشته ی تارم بیچاره دلم خون شد و دلدار نیامد من بلبل پاییزم و گلخانه ندارم سر تا قدمم در تب این فاصله ها سوخت بر باد فنا رفته همه دود و غبارم
