پنجریه رویا

زخمی جنگیدن با آیندم عقب بیار منو روی دوشت من یه پناهنده بی تابم تو سرزمین امن آغوشت ورق زدم تقویممو برعکس شاید ببینم فرصتی تازه حتماً یه راهی هست میدونم پنجره اتاق تو بازه شلوغی دنیا کلافم کرد دنیامو با دستات خلوت کن هروقت حس کردی که تنهایی منو به صرف چای دعوت کن از انزوا بگیر دستامو کمک کن از خودم بیام بیرون چترو نمیخواد وا کنی امشب هم پرسه شو خیسم کن از بارون تو دستای تو گم شدن تنها راه رسیدنِ به آزادی دنبال رویام اونقدر گشتم تاخودتو بهم نشون دادی هر احتمالی هست اما من دوباره برگشتم خطر کردم نبودنت بیشتر عذابم داد من دیگه از تو برنمی گردم