بیدارم کن

بیدارم کن از کابوسی که دم به دم با من میاد بیدارم کن از تصویر یه برگ سبز تو چنگ باد بیدارم کن از این وحشت.. بیدارم کن.. فانوسم باش تو تاریکی که لحظه لحظه با منه فانوسم باش وقتی این شب ستاره ها میشکنه فانوسم باش تو این عادت نازنینم با من باش آغاز تو …صدای تو صدای شهر بی صداست لبخند تو ..خلاصه ی ترانه هاست دستای تو… برای زخم من دواست بیدارم کن.. منو ببر که خسته ام که خسته از سیاهی منو ببر به سمت صبح من و ببر به سمت نور به سمت نور.. بیدارم کن بیدارم کن از کابوسی که دم به دم با من میاد بیدارم کن از تصویر یه برگ سبز تو چنگ باد بیدارم کن از این وحشت.. بیدارم کن..