زیره برون

نیستی اما من یه عمر، زیر بارون چشم به راتم پا به پای جاده غرق بوی شرجی موهاتم نگران عطرتم که داره از تو کوچه میره نگرانم که نیایی و همه شهر رو مه بگیره بیا ماه ساکتم که هنوز به یادتم عمری ِ که دلواپسم که به تو کی میرسم کاش تو این بارون میشد که سر رو شونه هام بزاری منو از گریه بگیری، منو یاد من بیاری خیلی وقته سرزمینی جز چشمای تو نداشتم من جوونی هام و اینجا زیر بارون جا گذاشتم