داش اکول

مقدمه (فیلم داش آکل) : یه پیغوم برات دارم پهلوون کاکا رستم میگفت چند شبه چشم به راهم تا داش آکل بیاد زیر چارسو ، ببرمش میتب میگفت یارو ترسیده ! چی بهش بگم؟ داش آکل : غیض من برای کفتار کشتن نیست ، بگو میبینمش ، کفارشم میدم ، بزن به کوچه .. قسمت یک : لوتیه شیراز منم ، پهلوون این خاک منم با سه قطره خون میجنگم چون یه ایثارگرم رفیق برس به دادم ، وثیت نامم کنارم اینجا بوف کور خاک شده ، پیش صادق هدایت صداش زدم کرشد ، رفیق رفتو جاش اومد الکل بابا دس خوش ، صبر کن ، چرا میخوای جا بزاری دردو اینجا غریبه میبینن آشنارو ، رسمه بکشن آفتابو تاریک بودن عادت شده ، دیگه نیس مثه داش آکل همخوان : برس به دادم اوس کریم خاک پاتیم نوکریم از گناهمون بگزری هرچی خوردم پرید آره مشتی ، مشتی ، دل مارو شکستی و رفتی، زت زیاد هرکی هستی واس خودتی ، فنتی نیس بزا باد بیاد قسمت دوم : رفیق بی کلک مادره ، دل اینو اون آهنه حق یاوره ، رب داوره ، رخصت بدی دست آخره از ساغره معرفت ، ده یالا مرد حرف بزن حالا که دلت پره حرفه ، به دلای سنگ ، سنگ بزن اینجا رفیقو نمیگن داش ، تشنه بمیری نمیدن آب پهلوونا که نمیشن خاک ، اوس کریمو تو ببین از ما ، آه بگیر از فال حافظ نشون ، لوتی بمیرو عاشق بمون بزن تار که مرد خودتی ، واسه نامردا با دل بخون یه روز که وقت رفتنه ، تاره سیبیلم تو دستمه ختمه به خیر میشه چون دستمال یزدیم دوره گردنه پنچره اگه احوالت ، جا نمازو پس بردارش اسم رفیقتو داد بزن ، چون نمیزاره علی تنها شه همخوان : برس به دادم اوس کریم خاک پاتیم نوکریم از گناهمون بگزری هرچی خوردم پرید آره مشتی ، مشتی ، دل مارو شکستی و رفتی، زت زیاد هرکی هستی واس خودتی ، فنتی نیس بزا باد بیاد