دلواپسی

یه عمریه دلواپسی شده همه کار و کسم نمی زاره با تو باشم به اونکه می خام برسم یه عمریه دنیای من بی تو یه زندونه برام ترانه رفتن تو دل کندن از جونه برا م ای تو غزلگوی سپید از من بگو که عاشقم از من بگو که بی نفس تو بغض این دقایقم شعرای من چه خوب چه بد ارزونیه چشمای تو تو زندگیم هرچی که هست من می ریزم به پای تو چه سخته این دقیقه ها وقتی که بی تو میگذره حادثه رفتن تو منو تا مردن میبره نمی تونم باور کنم با اینکه از من دور شدی من بیقراره دیدنت تو عکس من صبور شدی بی تو بودن سخته برام حکم نفس بریدن کارم توی زندون دل حبس تو رو کشیدنه