شهره ستم

کودک ِ گرسنه ی ِ شهر ِ ستم درد ِ تو درد ِ منه حرفی بزن جای ِ زخم ِ بی وفایی رو تنت درد ِ تو آواز کن حرفی بزن در سکوت ِ ما حقیقت جون سپرد خاطرات ِ خوبمون تو سینه مرد حق ِ تو این فقر ِ تنهایی نبود کودک ِ شب گریه هاتو باد برد نسل ِ تو میراث ِ خون و آتشه داره میسوزه هنوز این غم کده چادر ِ ظلمت سر ی اندیشه هاست اشک ِ تو تاوانش و باید بده راست پندار و قدم ها استوار کودک ِ میهن تو مرد ِ خونه باش فرصت ِ فردای ِ روشن مال ِ توست سهم ِ تو از نو شکوفتن باشه کاش کودک ِ گرسنه ی ِ شهر ِ ستم درد ِ تو درد ِ منه حرفی بزن جای ِ زخم ِ بی وفایی رو تنت درد ِ تو آواز کن حرفی بزن درد ِ تو آواز کن حرفی بزن