روایی ممنو

طلوع من غم چشمام, غروبم راه ابریشم یه شب چشمامو میبندم, یه شب تو خواب بیا پیشم به تو نزدیک نباید شد, تو یه رویای ممنوعی تو زیبایی مثل خوابه عروسک های مصنوعی به تو نزدیک نباید شد, تو رو از دور باید دید تو رو از دور نوازش کرد, بغل کرد یادتو خوابید دوباره صورتی پوشید, سیاه کرد دُورِ چشماشو یه احساسی به من میگه: تو باد پهن کردِ موهاشو به تو نزدیک نباید شد, تو یه رویای ممنوعی تو زیبایی مثل خوابه عروسک های مصنوعی به تو نزدیک نباید شد, تو رو از دور باید دید تو رو از دور نوازش کرد, بغل کرد یادتو خوابید...