منم یکی از اون یزداهتام

منم یکی از اون یازده تام منم یکی از اون یازده تام بچه های ما نداشتم مدرسه فوتبال پا گرفتن تو زمین خاکی تو مدرسه یا تو پارک یاد نگرفتن از معلم اروپایی بالا اومدن با گل کوچیکو با روپایی نداشتن رژیم های سبزیای خارجی نرفتن اردو های و تفریح های کالجی زمین هایی که حتی نداره جای آبخوری توپ پلاستیکی دولای دروازه های آجری هزار تا داستان تا بپیچن از خونه همه با لباسایی که بی شک ارزونه ولی بازم همیشه گفتن چقدرم خوبه بهترین مربی همون بچه محل بوده با ایمان ما میرم جلو بگو یا مرگ یا ایران قهرمانیم ما کم نداشتیم عابدزاده هارو با غیرت نبوده کسی راه بندازه مارو بی منت ضحمت ها رو بزار پای کادو نداره یه بابای خارجی حتی بابای مارو که پینه بسته دستش خسته هستش ولی خوب بازم داره دست بخشش کمرش دیسک داره ولی خم نیست آره بیست ساله که سر پا ایستاده اینا نمره بیست داره از جنوب تا انزلی من علی کریمی و خسرو حیدی کم ندیدم ایرانیا تو جنگ سخت و واسه هم ضریفن نمیشه نداریم من همه فن حریفم سیر میشدیم تو راه با نون کفش رنگ میداد به جوربامون نمیدادن تو پارک رامون امکانات نبود تو باشگامون زمین هامون همیشه توراش پاره توپاش داغون چهار سالی یه بار اونم شاید اگه شانس در خونت اومد باید خودتو بدجور ثابت کنی حساب کن حتی رو همسایت ما هممون پشت هم دیگه با شعار یا زهرایم ما همه ی کل ایران امسال یکی از اون یازده تاییم یکی از اون یازده تایم با ایمان ما میرم جلو بگو یا مرگ یا ایران قهرمانیم ما