اترنال رتورن فردم

شاد آمدم، شاد آمدم وز جمله آزاد آمدم چندین هزاران سال شد تا من به گفتار آمدم من مرغ لاهوتی بُدَم دیدی که ناسوتی شُدَم دامش ندیدم ناگهان در وی گرفتار آمدم باز آمدم، باز آمدم از پیش آن یار آمدم در من نِگَر، در من نِگَر بحر تو غم خوار آمدم