والنتینه

یه سال دیگه رفت و من هنوز یادِ توام هر دم منو یادت بیار امشب منی که کوهی از دردم از این دوری طولانی از این دلتنگی بیزارم تو رفتی و نمی بینی که از دوریت بیمارم یکی هست جای تو اینجا که قدر من و میدونه من از چشماش میخونم واسه همیشه میمونه حالا که سهم ِ من از تو فقط تنهایی و درده جدایی مثه یه کابوس همه دنیام و پر کرده میمونم با غم ِ عشقت نمی خوام با کسی باشم شاید یک روز خیلی خوب تو چشمای تو پیدا شم