گذشت

مقدمه | پرویز پرستویی در این زمانه ی بی حای و حوی لال پرست خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست قسمت 1 : گذشت اون روزایی که قشنگ بود ، نه جیبامون خالی بود و نه دلامون تنگ بود سفره هامون رنگین همه دوره هم بودیم ، نه خبری از تحریم نه بوی جنگ بود گذشت اون روزا ، جمعه ها و غروبا ، خیلیا نیستنو میکنیم ازشون یاد اشک مادر و پدری که دلتنگن ، واسه تنها پسرشون که تو جنگ رفت آسمون واسه اون میبارن اشک ، مرسی خدا که منو بیدارم کرد گذشت اون روزا با خاطرات موندیم ، خرمشهر و اون خونایی که توش ریخت سوختیمو ساختیم ایرانو باهم ما ، نگران نباش آیندرو میسازی با دستات گذشت اون روزا ما جایی نداریم ، همه رفتن مثل شکیبایی و پناهی مثل ناصر حجازی ، مثل ایرج قادری ، مثل اونایی که به خودشون میگن خارجی باز دوباره سقوط هواپیماهای ایرانی ، دوباره فساد ، دوباره ویرانی گذشت اون روزا که همه خوب بودن ، الان عملیا پهلوون توی زورخونن گذشت از من از شما ، فقط سلامتی مردممو میخوام از خدا همخوان : گذشت آنچه دلم در شکنجه موی تو بود گذشت آنکه جهان پر ز گفتگوی تو بود قسمت 2 : گذشت حملات صدام ، 11 سپتامبر ، جنگه یهود و مسیحیت و اسلام انگار که چشمارو همه بستن ، اینارو دارم میگم من دمه رفتن از شمال و جنوب ، غرب و شرق ، سیاست کثیف و هی جنگ و مرگ از خودم متنفرم ولی از تو نه ، چرا همه میخان این خاکو ترک کنن دیگه به اشکت توجهی نداره کسی ، دیگه گل نمیاره کسی برای مریض نداره فقیر غذا و نداره لباس ، دخترای فراری و شبای دراز فکرای کثیف ، دلای کثیف ، فکر میکنیم همیشه ما کنار همیم ، نه گذشت امروز میگذره فردا ، چشام میباره بیشتره وقتا خونه های بی عشق ، سفره های خالی ، سنگ قبرای گلی ، مجرمای جانی خیابونوی شلوغ میشکنه قفس ، این فرداها بزودی میگذره نترس همخوان : گذشت آنچه دلم در شکنجه موی تو بود گذشت آنکه جهان پر ز گفتگوی تو بود