ظهور

نفس واسم نمونده و دیگه تحملم تموم شده بیا بیا که دیدنت هزار ساله آرزوم شده صدای بی صدای این ترانه هام و میشنوی دعای دل شکسته های انتظار و میشنوی هزار ساله گریه هام به هیچ جا نمیرسه تب غروب جمعه ها به انتها نمیرسه نمیگم از ندیدنت که بدتر از جهنمه پر از غمه که هر چی از عذاب این دقیقه ها بگم کمه بگم کمه دل شکستم و ببین به بغض من امون بده امون بده به این نگاه خسته روی ماهت و نشون بده نشون بده چقدر بی تو جون به لب شدم ولی نیومدی برات گلایه کردم از خودم ولی نیومدی زمان و پر سرور کن زمین و غرق نور کن تورو به غربتت قسم ظهور کن ظهور کن