هم خونه (فت هایده)

از من نپرس خونم کجاست تو اون همه ویرونه ای هم قبیله چی بگم؟ قبیله سرگردونه ما دربدرتر از همیم همخونهء بی خونه غربت ما دیار ماست: خونینترین ویرونه دربدری کار تو بود، اما نصیب ماشد کودک نازادهء ما با دست ما چه ها شد از من نپرس درد دلم، شکسته سنگ صبور خاطره ها ویرونه هاست، قصه ها زنده بگور چه آرزوهایی که نمرد، چه سینه هایی که نسوخت کسی دیگه تو اون دیار رخت عروسی ندوخت باور کن ای هم آواز، نشکسته بال پرواز با هم بیا بسازیم اون خونه رو از آغاز از من نپرس خونم کجاست تو اون همه ویرونه ای هم قبیله چی بگم؟ قبیله سرگردونه غربت از اون خاک پاک، مارو جدا نکرده قبیلهء سرگردون به خونه بر میگرده