منو گاهی تو دلهره دریاب ، یه چند دقیقه ای بزن دلو به دریا یه نفس عمیق آروم بکشو بشو نشه طبیعت حالا تلو بزن آه بیا پیر باشیم جوونی ریسکه تو زمونه ای که نمره قبولی بیسته بیست مال استاده تو تهش نوزده ای پس ردی واستا تو بارون کتونیت خیس شه یه جنینی که نوزاد شد جهش به جهش یه قلبی که افتاده تو تنش به طپش بزرگ که شد باید خم و راست بشه جلو مدیری که نمیرزه سرش به تنش باز یه دور فلک خورد به کل درک برد شب مغز میشه از یه مشت ترک پر روح و جنا که هر شب بیخوابن ه شاد باش شد قضیه مشترک خوب کلاغه بیداره جغد توی لونه هس / سگا هم که بی وفان گرگ تو کوچه هس قانون گل پوچ تغییر کرده / حالا صد در صد مشتی که گل توشه پوچه هس زندگی بازیه داورش خودتی ، واسه اینکه سخت بشی باید عشقو بدی رو پرده ی سینماهم همه پایه ی اینن که داستان درام بشه آخرش کمدی از آیندت تو داری توقع چی میترسی تو فاز توهم بشینی بی شک بر قصد پیشرفت ولی آخرسر نداری تصور سیری از آیندت ولی خوب تهوع میگیری بی شک تن خسته پیشرفت بدون که آینده میشه سرنوشت / بدون که راه راست بری میشه تهش بهشت آه بعدها میفهمی که راست میگفتم ولی راست گفتنمم حتی میشه کج نوشت روز روشنه ولی تیره شد کلی وقتی کال بودی رسیده و پیرشو بردی رفیق باورت شه که حتی رفیقت کلکه تنها رفیقی که بی کلکه شیرشو خوردی میگی یاد گرفتی نقاشی در حدی ولی زمونه میگه بگیر از اخاذی مددی بدون که زمونه عاشق دیدن رقصته میگی نمیرقصی ولی خوب رقاصی بلدی آدمی که تو دنیا بد رنج داده مث استاد بزرگی که تو شطرنج مات این همه زحمت واسه ی زندگی میکشی ، ولی غافل از این که توی قبر تنگ جاته از دور و بریات همیشه ننگی عایدت اونا هر از گاهی میزنن انگی واردت دوست دارنو باهات عکسا میگیرن عکس سیاه سفید میشه جای رنگی قالبت مث هرکسی نباش که از سروپاش کشید , شب سیاه ولی شبا باش سفید اون نفس عمیقیو که حالا آروم کشیدی حالا بده بیرونو از دنیا رها باش رفیق از آیندت تو داری توقع چی میترسی تو فاز توهم بشینی بی شک بر قصد پیشرفت ولی آخرسر نداری تصور سیری از آیندت ولی خوب تهوع میگیری بی شک تن خسته پیشرفت از آیندت تو داری توقع چی میترسی تو فاز توهم بشینی بی شک بر قصد پیشرفت ولی آخرسر نداری تصور سیری از آیندت ولی خوب تهوع میگیری بی شک تن خسته پیشرفت
