وقتی که آرومی،یه چیزی کم داری وقتی که توو قلبت،دوباره غم داری چشماتو میبندی،تو رو بنبست به خودت میخندی،میگی همینه که هست انقدر سکوت کردی،که صداتو از خاطر بردی روی دوتا پات ایستادی،با اینکه چند ساله مردی انقدر دلت میخاد،که یه عشقه واقعی داشته باشی اما این یه خابه قشنگه دوسته من،وقتشه پابشی دنباله یه همراه میگردی،تا که با همون،راه بری توو خیابون از عشق نترسه،تو رو بفهمه،نتونه راحت ازت جداشه،یکی که مثله خودت،دیوونه باشه
