گله من

یه روزی زیر گنبد نیلی بود یه گلدون تنهای تنها خالی بود جای گل توی قلبش لونه داشت تو سینش غم دنیا حالا غصه و غم دیگه رفته بازم اومده عطر بهارون چونکه غنچه پاکی نشسته میون دل تنهای گلدون گل من گل من تویی جلوه ی پاک بهارون گل من گل من منم گلدون و تو گل گلدون گل من تو قلبم شده غنچه عشق تو مهمون گل من نکنه که تو چیک چیک بارون توی رقص نسیم و درختا با ترانه شاد قناری دل تو بشه تنگ واسه دشتا مثل تو واسه این دل خستم دیگه مونسی پیدا نمیشه بگو می مونه گل پیش گلدون بگو مال منی تو همیشه وقتی غنچه عشق تو واشد تو سینم گل ناز تو جا شد ریشه کردی تو این دل تنهام عشق تو با دلم آشنا شد وقتی پرتو روشن خورشید روی برگای سبز تو تابید غصه رفت دیگه از دل گلدون عطر تو توی گلخونه پیچید گل من گل من