مسافر

توکی بودی ای مسافر, که منو در من شکستی رفتی اما در دل من, تو همیشه زنده هستی توکی بودی که به یادت باید آواره بمونم پا به پای باد شبگرد, برم و از تو بخونم انتظار دیدن تو منو آروم نمیذاره مثه بغضی که گلومو بسته اما نمیباره, بسته اما نمیباره چه نشستی که چشامو, برقه تنهایی ربوده چشمی از سحر نداشتم, اگه داشتم از تو بوده چه نشتی که شکستم , زیره باره غم غربت خالی از نغمه شوقم, پرم از قصه محنت انتظار دیدن تو منو آروم نمیذاره مثه بغضی که گلومو بسته اما نمیباره, بسته اما نمیباره گمشدم تو شهر ظلمت, ردپایی تو شبا نیست باصدای حق حق من کسی اینجا آشنا نیست ای صدای آسمونی, پرم از هر چه شنیدن کاشکی میشد پر کشیدن, به هوای با تو بودن انتظاره دیدن تو منو آروم نمیذاره مثله بغضی که گلومو بسته اما نمیباره, بسته اما نمیباره