شرابی موهاش چشاش آبیه یه جا بین مستی و بی خوابیه فقط زیر بارون قدم میزنه چقد زندگی رو به هم میزنه یه کهنه شرابه، که سی سالشه به جز من یه میخونه دنبالشه یه کهنه شرابه که این سال ها گمون می کنم بهترین سالشه مثه آخرین روز شهریوره همه ترسم اینه بره بگذره دلم با نگاهش گلاویز شد چشاشو یه آن بست، پاییز شد...
