خته من

آه آره ، این یکی برا خطمه خطم از اصفهان تا تهران بیا ، هر کی که باهام باشه هرچی به پاش باشه سختی تو راش باشه خطه من هر جا که من برم خسته و در به در همراه من سفر خطه من خطه من صد مرد هفت خط داره خط یه رده بی برگشت داره لشگر از تهران تا من صف داره! برا تک تکشونم من هستم پایه شستم واسه افراد تو خیابون نگاه چپ به من از بکس کین اون دستم اشاره خطم میان زود هر کس که باشه بذار بیان تو میخوان زود یکی بیاد جلو قبر من چشت کور آهنگام پخش تو شهر هوامو دارن وقتی نیست یه نفس وقتی هوس دارم که بپرم از قفس دنیا جنگ تن به تن برای همه است انگشت ،قفله مشت و ماشه و قمه است ولی خطم پشتم تا آخر سفر نمیکنم حتی تک لحظه ایشو عوض هر کی که باهام باشه هرچی به پاش باشه سختی تو راش باشه خطه من هر جا که من برم خسته و در به در همراه من سفر خطه من وقتی که رو صحنه ایم همیشه هر جا آویزونن دست میگیرن عکسا از ما میفهمن و حال میکنن با همه ی حرفام ولی تو چی؟ در نتیجه دریاب همیشه پایداریم در نمیایم از پا نمیگیم برپا برجا همگی که از مان منی که روی صحنم ندارم فرق با اونی که تو جمعیته و بالاهه دستاش اونی که دست به جیبه اونی که خالیه دستاش نمیخوام غد بشم مثل سایر اشخاص میخوام رک بگم که این موسیقی از ماست اینه دلیله اینکه جاذبه داره اشعار دو تا شعر بگم مثل حافظ و خیام دو تا شعر بگم برای جنبش اندام میتونم بیشتر بگم کامل حرفام از این راهه که آزاد میشم من سرانجام هر کی که باهام باشه هرچی به پاش باشه سختی تو راش باشه خطه من هر جا که من برم خسته و در به در همراه من سفر خطه من تاج واسه منه هرکسی خواست اگه اونی که واسه خواستنه تو دست راستمه نوک تیزی تو قلافه بپا باز نشه نوک سرخ بیا بیرون از تو شاهرگت دست دافتو سفت نگیر وقتی باهاش نره اونی که تو دست چپه از هر چی داف سره داش بسه نکن خودتو ضایع تر ما یه خطیم هستیم پای شر اگه بتونی بزنی مثله حرفای من شاید بتونی بشینی یه روز در جای من ولی فعلا تکون نمیخورم از جام یک کم لقمه نون نخوردی از راه رپ ازت دعوت نشده بخونی حتی یه شب حتی یک کم ، حتی یه خط رپ پس سر جات بکپ از اسمت نگم تو این زبون رپ هستیم تنها یه خط