نسیمه سحر

مگر نسیم سحر بوی زلف یار من است / که راحت دل رنجور بی قرار من است به خواب در نرود چشم بخت من همه عمر / گرش به خواب ببینم که در کنار من است اگرم آینه بینم که قصد جان دارد / به جان مضایقه با دوستان نه کار من است حقیقت آنکه در نه در خورد اوست جان عزیز / ولیک در خور امکان و اقتدار من است اگر هزار غم است از جفای او بر دل / هنوز بنده ی اویم که غمگسار من است درون خلوت ما غیر در نمی گنجد / برو که هرکه نه یار من است بار من است