به یادت داغ بر دل می نشانم زدیده خون به دامن می فشانم چو نی گرنالم از سوز جدایی نیستان را به آتش می کشانم به یادت ای چراغ روشن من زداغ دل بسوزد دامن من ز بس در دل گل یادت شکوفاست گرفته بوی گل پیراهن من همه شب خواب بینم خواب دیدار دلی دارم دلی بی تاب دیدار تو خورشیدی و من شبنم چه سازم نه تاب دوری و نه تاب دیدار سری داریم و سودای غم تو پری داریم و پروای غم تو غمت از هر چه شادی دلگشاتر دلی داریم و دریای غم تو
