دلواپسی

نعره های بی امونم ، گوشه آسمون رو کر کرد مگه فریادم رو نشنید ، که داره دیر می شه ، برگرد آی به گوشش برسونین ، کسی جز من نمی تونه کوله بار غصه هاشو ، روی دوشش بکشونه این همه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه این همه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه این همه راه رو نمی شه با غریبه ها سفر کرد آی به گوشش برسونین ، که داره دیر می شه ، برگرد آی به گوشش برسونین ، کسی جز من نمی تونه کوله بار غصه هاشو ، روی دوشش بکشونه این همه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه این همه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه این همه راه رو نمی شه با غریبه ها سفر کرد آی به گوشش برسونین ، که داره دیر می شه ، برگرد آی به گوشش برسونین من که جاشو پر نکردم ، شاید اصلا نمی دونه آی به گوشش برسونین ، یکی این جا نگرونه (نگرونه) نمی تونم بی تفاوت رو گذشته پا بذارم اون که پاره ی تنم بود ، چه جوری تنها بذارم این همه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه این همه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه داره دیر می شه ، برگرد