اینه

می خوام از آینه ها دل بکنم اما دل نمیذار راه بیافتم دل به دریا بزنم اما دل نمیذاره آینه جایی برای من نداشت غیر تکرار صدای بی کسی آینه می خواست که باور بکنم لحظه هام پر شده از دلواپسی می خوام از آینه ها دل بکنم اما دل نمیذاره راه بیافتم دل به دریا بزنم اما دل نمیذاره یه صدای آشنا تو گوش من میگه آینه را بشکن برو میگه تا کی میخوای عاشق بمونی به کسی که بسته پرهای تو رو راه بیافت غربت و پشت سر بگذار کوله بار خستگی را برندار را بیافت که جاده ها منتظرند رو به شهر روشنی رو به بهار می خوام از آینه ها دل بکنم اما دل نمیذاره راه بیافتم دل به دریا بزنم اما دل نمیذاره می خوام از آینه ها دل بکنم اما دل نمیذاره راه بیافتم دل به دریا بزنم اما دل نمیذاره