داپ (فت صادق) (دژ موی میکس)

برو جلو هنوز راه بازه مرد با همه غمایی که داری باز تو بخند دردا روی تنم خالکوبین نمیخوام زندگیت بشه داستان من برو جلو هنوز راه باز مرد با همه غمایی که داری باز تو بخند دردا روی تنم خالکوبین نمیخوام زندگیت بشه داستان من دوباره منمو من جلومون در وروردیه حسم مث تنهایی بعد شلوغیه هم خوبه هم بد صبورو تک پر با آدمای دورت از هر جوری بدتر نه قصه بلدی نه اهل قصه ای نه جنس تقلی نه قسطی زنده ای پاهات راه میره اما دلت کلیده اخلاق همیشه روش یکی تلی ریده تو دفنی پشت خاک خاطراتت دل تنگ پولی بعد خانواده حرفتو قورت میدی تا شنونده شی پر حرفی ولی خب میگی بزنم که چی تا صدای برندت باشه جای بلندتر فس تلپی توی خونه پا منقل و لم دادی رو همه کبودیات و زیر لب میگی این طعم جوونیاست برو جلو هنوز راه بازه مرد با همه غمایی که داری باز تو بخند دردا روی تنم خالکوبین نمیخوام زندگیت بشه داستان من برو جلو هنوز راه باز مرد با همه غمایی که داری باز تو بخند دردا روی تنم خالکوبین نمیخوام زندگیت بشه داستان من منو یه جعبه سیگار وقتی درو دیوار همه ی شب تا صبح رفیق من بود من بازم وایسادم دنیامو پاس دادم با همه سختیاش ببین زندگی چیه از نظر تو؟ یه نامه عاشقانه لابه لای سبد گل؟ ها؟ یه گیتار یه سیگار ترانه خون بیدار شکست عشقی یا لحظه های خوب دیدار داداشی واسه ی من عادین اینا من یه جوونم از نوع مادی بیکار یه نشه خل لش وخل بازیگر نقش دوم خودم شدم رد مخ و زندگیم توش رفته گه نفهمیدم چی شد که عمرو وقتو آب برد نفهمیدم چی شد که مغز پوکم تاب خورد خمیم عقبیم نگاه کن به بقلیت اونم رسید به آرزوشو تورو خواب برد آخ که دارم تا ته میسوزم سرنوشت نخ بود منم یه سوزن خیس خیس زیر بارون.لیز لیز زیر پامون دنیا داره یادش میره مارو آروم برو جلو هنوز راه بازه مرد با همه غمایی که داری باز تو بخند دردا روی تنم خالکوبین نمیخوام زندگیت بشه داستان من برو جلو هنوز راه باز مرد با همه غمایی که داری باز تو بخند دردا روی تنم خالکوبین نمیخوام زندگیت بشه داستان من مشتی باش عین ما هرکی داشته ادعا قهرمان قصه هاست سینه سوخته مثل ما زشت عین خوشگلا جغد باشو خوش صدا سیری فکر گشنه ها اون بالایی پشت ماست زنده باش نه زندگی کن گنده باشو بچگی کن قصه باش نه قصه گو عشقی باش تو فنت قو خودت باش واقعی رد شو بشکون شاخ دیو هرچی هستی خر نباش قانع به کم نباش