شکست

ای که دستای عشق من بی‌ عطر تو داره اون تنی که برای موندن گرمیه زندگی‌ میا‌‌ره ای که مثل هوای تازه با نسیم سحر رسیدی لحظهٔ اوج خواستم بود اون غروبی که پرّ کشیدی چه عذابی داره گفتن به کسی‌ که ناشناسه چه نیازی داره مردن واسه اونکه ناسپاسه مثله آغاز سحر بود اون که با من سر به سر بود اما وقتی‌ باورم کرد روی شاخه پرّ پرّ ام کرد بعد از اون فاجعه انگار قصه‌ای ناگفته مندم دفتر خواستن و بستم طلم عشقو شکستم ای که دستای عشق من بی‌ عطر تو داره اون تنی که برای موندن گرمیه زندگی‌ میا‌‌ره ای که مثل هوای تازه با نسیم سحر رسیدی لحظهٔ اوج خواستم بود اون غروبی که پرّ کشیدی چه عذابی داره گفتن به کسی‌ که ناشناسه چه نیازی داره مردن واسه اونکه ناسپاسه