مسافره پاییزی

یه پاییز ِ دیگه بازم تو راهه بازم چشام به راه ِ تو سیاهه گفتی عشقِ بهار جدایی داره گفتی خزون که شد میای دوباره خزون غرورِ ابرا رو شکسته زمین پر شده از برگهایِ خسته ولی قلبای ِ یادگاریِ ما رو سینه ی درختِ غم نشسته. برگرد ... تنم دوباره با عشقِ تو تب کرد بازم نبودنت حالم و بد کرد برگرد برگرد ... تنم دوباره با عشقِ تو تب کرد بازم نبودنت حالم و بد کرد برگرد همه سهمِ من از خزون همینه بشینم روز و شب به انتظارت همه ترسم از اینه مثلِ هر سال فراموشت بشه قول و قرارت ببین که بادِ سردِ بی ترحم داره باز بویِ بی کسی میاره آهای مسافرِ پاییزیِ من یه وقت گم نکنی راهو دوباره برگرد ... تنم دوباره با عشقِ تو تب کرد بازم نبودنت حالم و بد کرد برگرد