غریبی زیبا

یه بعد از ظهر کسل بود با یه دنیا غم و غصه آره ... غروب بود ، یه غروب نارنجی از اون روز ها که تو آینه حال خودت رو هم نداشتی آره ... یادم هست ، حال هیچکسو نداشتی اولین ملاقات ما ، توی کافه ی قدیمی اما قلبت شکسته ... از یه قصه ی قدیمی یه غریبه ی زیبا ، رو به روی من نشسته اما زخمهای کهنش راه قلبش رو بست ه شاید اگه امشب رو تک و تنها نمونه شاید دووم بیاره ... شاید آروووووم بشه ... شاید گرمای یه بوسه یا دست نوازش یا یک تن پر از عشق آره ... آروم میشه می گفتی قلبت شکستس می گفتی مردم نفهمن می گفتی دنیا ، سراسر دروغ ساده ست می گفتی این فضای مسموم داره جونتو می گیره منم مثل تو ، اینم مثل من غریبست زاده ی نسل تباهی وارث این رو سیاهی من و تو هستیم که زخمی زنده ایم واسه رهای یه غریبه ی زیبا ............