بخاطره تو

تو سایه گاهی واسه ی غریب خسته از سفر یه آشیونی واسه پرنده ی شکسته پر تو ساده هستی مثل گل گلی که دوره از خزون یه آینه هستی واسه ی تموم عشق باغبون خوشم خوشم که عشق تو واسم عزیز و ساده بود وای اگه خدای من تو را به من نداده بود... و وای اگه خدای من تو را به من نداده بود.... وای اگه خدای من تو را به من نداده بود... همیشه فکر میکنم که آفریده اون خدا تمام عشق عالمو برای عشق ما دو تا به خاطر تو عاشقه همین دو روز هستیم مسافر شبونه ی همی شبای مستیم تو با منی که با من این زمونه با وقا شده خدا به یمن عشق ما خدای عاشقا شده به غربتی که با منه تو با ترانه می رسی به داد درد عشق من چه جاودانه می رسی خوشم خوشم که عشق تو واسم عزیز و ساده بود وای اگه خدای من تو را به من نداده بود... و وای اگه خدای من تو را به من نداده بود... وای اگه خدای من تو را به من نداده بود...