بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست بگشای لب که قند فراوانم آرزوست گفتی ز ناز بیش مرنجان مرا، برو آن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوست زین همرهان سست عناصر دلم گرفت شیر خدا و رستم دستانم آرزوست یک دست جام باده و یک دست زلف یار رقصی چنین میانه میدانم آرزوست
پیشنهادات
